चाफ्याच्या झाडा - पद्मा

चाफ्याच्या झाडा, चाफ्याच्या झाडा,
का बरं आलास आज स्वप्नात
तेव्हांच तर आपलं नव्हतं का ठरलं?
दु:ख नाही उरलं आता मनात

पानांचा हिरवा, फुलांचा पांढरा
रंग तुझा रंगतोय माझ्या मनात
केसात राखडी, पायात फुगडी
मी वेडीभाबडी तुझ्या मनात

चाफ्याच्या झाडा, चाफ्याच्या झाडा,
नको ना रे पाणी डोळ्यात आणू
ओळखीच्या सुरात, ओळखीच्या तालात
हादग्याची गाणी नको म्हणू

तुझ्याच आळ्यात एक पाय तळ्यात,
एक पाय मळ्यात खेळलेय ना?
जसं काही घोड्यावर तुझ्याच फांद्यावर
बसून आभाळात हिंडलेय ना?

चाफ्याच्या झाडा, चाफ्याच्या झाडा,
पानात, मनात खुपतय ना?
काहीतरी चुकतय, कुठं तरी दुखतय
तुलाही कळतंय, कळतंय ना?

चाफ्याच्या झाडा, चाफ्याच्या झाडा,
हसून सजवायच ठरलय ना?
कुठं नाही बोलायचं, मनात ठेवायचं.
फुलांनी ओंजळ भरलीयं ना?

ही कविता कवितांजली मध्ये सुनिता देशपांडे ह्यांनी अप्रतिम सादर केली आहे.