कविता

 माय म्हनता म्हनता       होट होटालागे भिडे  आत्या म्हनता म्हनता       केवढं अंतर पडे माय म्हतली म्हतली       जशी तोंडातली साय  बाय म्हतली बि...

 आतले न मना गवसे,   मनातले न ये मुखी ; मुखातून बोलतांना   भाषा त्यालाही पारखी. जाणिवेच्या व्यापाराला   अशी उतरती कळा; तरी करितों साजरा     म...

जेव्हा काव्य लिहावयास जगती प्रारंभ मी मांडिला,  जे जे दृष्टित ये तयावर 'करू का काव्य?' वाटे मला,  तारा, चंद्र, फुले, मुले किति तरी...

  एकदा ऐकले      काहींसें असें असीम अनंत      विश्वाचे रण त्यात हा पृथ्वीचा      इवला कण त्यांतला आशिया      भारत त्यांत छोट्याशा शहरीं     ...

संबंधांचे अर्थ कधीच लावू नयेत त्यांचा फक्त नम्र कृतज्ञतेने स्वीकार करावा जसा पाण्याचा झुळझुळ नितळ जिव्हाळा जुळलेल्या समंजस ओंजळीत धरावा...  ...

सारे तिचेच होते, सारे तिच्याचसाठी; हे चंद्र, सूर्य, तारे होते तिच्याच पाठी. आम्हीहि त्यात होतो, खोटे कशास बोला, त्याचीच ही कपाळी बारीक एक आठ...

क्षितिज जसे दिसते तशी म्हणावी गाणी… देहावरची त्वचा आंधळी छिलून घ्यावी कोणी… गाय जशी हंबरते तसेच व्याकुळ व्हावे… बुडता बुडता सांजप्रवाही अल...