गुरुवार, १४ जुलै, २०११

ऋण - कुसुमाग्रज


पदी जळत वालुका 
वर उधाणलेली हवा
जळास्तव सभोवती 
पळतसे मृगांचा थवा

पथी विकलता यदा 
श्रमुनि येतसे पावला
तुम्हीच कवी होदिला 
मधुरसा विसावा मला !

अहो उफळला असे 
भवति हा महासागर
धुमाळुनि मदांध या 
उसळतात लाटा वर,

अशा अदय वादळी 
गवसता किती तारवे
प्रकाश तुमचा पुढे 
बघुनि हर्षती नाखवे !

असाल जळला तुम्ही 
उजळ ज्योति या लावता
असाल कढला असे
प्रखर ताप हा साहता,

उरात जखमातली 
रुधिर-वाहिनी रोधुनी
असेल तुम्हि ओतली 
स्वर-घटात संजीवनी !

नकोत नसली जरी 
प्रगट स्मारकांची दळे
असंख्य ह्रदयी असती
उभी आपुली देवळे

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत: