अंतरिक्ष फिरलो पण
गेली न उदासी
गेली न उदासी
लागले न हाताला
काही अविनाशी
काही अविनाशी
क्षितीज तुझ्या चरणांचे
दिसते रे दूर
दिसते रे दूर
घेऊनि मी चालु कसा
भरलेला ऊर
भरलेला ऊर
जरि वाटे जड कळले
तळ कळला नाही
तळ कळला नाही
जड म्हणते, " माझा तू "
क्षितीज म्हणे. " नाही"
क्षितीज म्हणे. " नाही"
अंतरिक्ष फिरलो पण
गेली न उदासी
गेली न उदासी
सोमवार, ७ फेब्रुवारी, २०११
याची सदस्यत्व घ्या:
टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा