आला आषाढ-श्रावण
आल्या पावसाच्या सरी;
किती चातकचोचीने
प्यावा वर्षाऋतू तरी!
काळ्या ढेकळांच्या गेला
गंध भरून कळ्यांत;
काळ्या डांबरी रस्त्याचा
झाला निर्मळ निवांत.
चाळीचाळीतून चिंब
ओंली चिरगुटें झाली;
ओल्या कौलारकौलारीं
मेघ हुंगतात लाली.
ओल्या पानांतल्या रेषा
वाचतात ओले पक्षी;
आणि पोपटी रंगाची
रान दाखवितें नक्षी.
ओशाळला येथे यम,
वीज ओशाळली थोडी,
धावणाऱ्या क्षणालाही
आली ओलसर गोडी.
मनी तापलेल्या तारा
जरा निवतात संथ;
येतां आषाढ-श्रावण
निवतात दिशा-पंथ.
आला आषाढ-श्रावण
आल्या पावसाच्या सरी;
किती चातकचोचीने
प्यावा वर्षाऋतू तरी!
शुक्रवार, २७ जून, २००८
याची सदस्यत्व घ्या:
टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)
९ टिप्पण्या:
Hi kavita aamhala shalet hoti. far chan kavita aahe. me parat ekda shalet shikavalelya chalit mhanun pahili. Majja aali... Thanks for it.
खूपच सुंदर बालपणीच्या आठवणी जाग्या झाल्या .
१नंबर
👌श्रावण महिण्याचे सुंदर वर्णन
सुन्दर
Apratem Bal sitaram mardhekar navkaviteche janak
malahi shalet hoti hi Kavita fa aawdte mala kadhihi tichi aathvan aali ki man bhijun ole chimb hote ya Kavitene !!Dhanywad !!!
Chhan ahe kavita shalet hoti
आम्हाला होती हि कविता, वर्गात आम्ही सर्वजण चढाओढीने गात होतो . खूप छान आहे.आज त्या आठवणी जाग्या झाल्या, बालपणीच्या. " धन्यवाद "
टिप्पणी पोस्ट करा