डोळा वाटुली संपेना - इंदिरा संत

इथे रंगली पंगत
मिटक्यांची भुरक्यांची :
साधासुधा माझा हात,
बाळजीभ अमृताची;

इथे चालला अभ्यास,
इथे झाली भातुकली,
गोष्टी, गाणी नि मस्करी :
खोली भरून राहिली;

इथे घडले पतंग
इथे फिरला भोवरा,
इथे हदगा मांडला,
इथे खुडला मोगरा;

खेळा-शाळेच्या मागून
दूर दूर दिसाकाठी;
सांजावता, दारामधे
कमरेला घट्ट मिठी.

दिसामाशी वाढताना
घर झाले हे लहान;
पालवीत पंख नवे
गेली त्याच दारातून!

सांज टळली तरीही
दार लावावे वाटेना,
"वळेल का कुणी मागे?"
डोळा वाटुली संपेना....

--संपावया हवी वाट,
लावावया हवा दिवा;
पोटासाठी मुकाट्याने
हवा टाकायला तवा!

सांगावा - इंदिरा संत

किती धाडला सांगावा:
मला येऊनिया न्यावे;
चोळमोळा झाला जीव,
किती त्याला शिणवावे!

किती पाहिली मी वाट
असे सांगावे धाडून;
केली कितीद तयारी
सारे काही आवरून

अंगणात संमार्जन,
दारा सतेज तोरण,
सारविल्या भुईवरी
स्वस्तिकाचे रेखाटण;

चूलबोळकी, बाहुल्या
दडपिल्या पेटाऱ्यांत;
लख्ख लख्ख सारे काही
निघायच्या तयारीत.

कसा नसेल पोचला
एक सांगावा येथून?
कसे नसेल ठाऊक
इथे मोजते मी क्षण?

दक्षिणेच्या झंझावाता,
कधी येणार धावत :
माझे मातीचे हे घर
कधी घेणार मिठीत?